Z nutką nastalgii: Tramwajem konnym po Wrocławiu
Zaczęło się od połowy XIX wieku, kiedy to powstał pierwszy tramwaj. Nie miał on wtedy silnika. Pierwsze wersje zaprzęgane były w jednego lub dwa konie. Zaletą tramwaju, która stawiała go przed ominibusem było to, że powierzchnia szyn była stanowczo bardziej gładka od ówczesnego bruku, co dawało możliwość osiągnięcia większych prędkości. Z racji, że siła pociągowa koni była znacznie ograniczona, w większych metropoliach, żeby przedostać się na drugi jej koniec, trzeba było zaliczyć kilka przesiadek, ponieważ jedna dłuższa linia składała się z kilku(nastu) mniejszych. W zależności od lokalnego zwyczaju punkty przesiadkowe/przystanki znajdowały się na każdym skrzyżowaniu lub zatrzymywano się na żądanie... Na przełomie XIX i XX wieku wraz z postępem techniki, tramwaj konny zamieniony został na szybszy tramwaj elektryczny. Oprócz wzrostu prędkości wyeliminowano w ten sposób kwestie łączenia kilku krótszych lini w jedna długą oraz kłopotliwy problem odchodów, które pozostawiały konie.
Pierwsza tramwajowa linia konna uruchomiona była w Warszawie w 1866 roku. Służyła ona wówczas do komunikacji między dworcami kolejowymi. W kolejnych latach powstawały linie w Gdańsku (1873r.), Wrocławiu (1877r.), Szczecin (1879r.), a ostatnim miejscem gdzie uruchomiono taką linie (w 1903r.) był Kostrzyn nad Odrą (tam gdzie przez ostatnie lata odbywał się "Przystanek Woodstock").
Pierwszy na świecie tramwaj konny pojawił się w Nowym Jorku w 1832. Dzięki imprezie zorganizowanej przez "Klub Miłośników Komunikacji Zbiorowej" oraz MPK w niedzielę, 23 września 2007r. możliwe było przejechanie się na odcinku około 300m tramwajem-repliką zaprzęgniętą w jednego konia. Niestety żaden oryginalny tramwaj konny się nie przetrwał próby czasu. Nasz reporter oczywiście towarzyszył podróżnym. Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji; z przejazdu.
 | Fotorelacja z przejazdu |
Wysłano dnia 25-09-2007 przez Łukasz Ludziejewski
Oceny artykułu
Ten artykuł nie został jeszcze oceniony.
Czy chcesz być pierwszy?
